كنترل همروندي چيست؟ (Concurrency Control)

مسئله كنترل همروندي، به هماهنگي دسترسي هاي همزمان به پايگاه داده در سيستم مديريت چند كاربردي (DBMS) اتلاق مي گردد. كنترل همروندي به كاربران اجازه دسترسي به پايگاه داده به شيوه برنامه ريزي شده چندگانه را مي دهد و در عين حال، خطا و اشتباهي كه هر كاربر به تنهايي روي سيستم تخصيص داده شده اجرا مي كند را حفظ مي نمايد. مشكل فني اصلي در نيل به اين هدف، پيشگيري ازاختلال در به روزرساني پايگاه داده توسط يك كاربر با بازيابي پايگاه داده و به روزرساني هاي انجام شده توسط كاربر ديگر مي باشد. مسئله كنترل همروندي در DDBMS توزيع شده بدتر مي شودزيرا (۱) كاربران به داده هاي ذخيره شده در بسياري از كامپيوترهاي مختلف در سيستم توزيع شده دسترسي دارندو (۲) مكانيزم كنترل همروندي در يك كامپيوتر را نمي توان به صورت لحظه اي تصديق نمود. زيرا كنترل همروندي پايگاه داده توزيع شده يكي از پيچيده ترين و چالش برانگيزترين حوزه ها در سيستم هاي پايگاه داده است. نرم افزار بلادرنگ براي برنامه هاي كاربردي مطمئن و بحراني كنترل همروندي در پايگاه داده توزيع شده لازم و ضروري مي باشد. سيستم هاي بلادرنگ در اينجا نقش غالبي ايفا مي كنند، در اينجا تعداد زيادي از برنامه هاي كاربردي شامل وظايف بلادرنگ مي باشند كه اغلب با اشكالات مهمي از لحاظ هزينه و زمان تلفات روبرو مي باشند. در مطالعات اخير، كارهاي پژوهشي زيادي به روشها و مكانيزم هاي كنترل همروندي تخصيص داده شده است، زيرا براي حفظ قابليت اعتماد و پايداري پايگاه داده توزيع شده بلادرنگ به آنها نياز مي باشد، چرا كه آنها ويژگيهاي مختلفي از برنامه هاي كاربردي بلادرنگ بكاررفته در پايگاه داده توزيع شده را به صورت سري قرار مي دهند كه به موارد زير كمك مي كنند: (۱) توصيف داده ها (ابرداده)، (۲) حفظ درستي و يكپارچگي داده ها، (۳) دسترسي كارآمد به داده ها و (۴) اجراي درست تراكنش ها علي رغم همروندي و خرابي. از لحاظ سنتي، پايگاههاي داده با داده هاي بادوام سرو كار دارند. تراكنش هاي اصلي كه به داده ها دسترسي داشته و سازگاري آنها را حفظ مي كنند. هدف تراكنش و روشهاي پردازش پرس و جو انتخابي در پايگاههاي داده، دستيابي به كارايي و زمان پاسخ خوب جهت تضمين عملكرد بهتر مي باشد. بر عكس، سيستم هاي پايگاه داده بلادرنگ مي توانند با داده هاي زماني نيز سرو كار داشته باشند ( به عبارتي داده هاي زمان بندي شده بعد از يك زمان خاص). اختلاف مهم آن است كه هدف سيستم هاي پايگاه داده بلادرنگ، تامين محدوديت هاي زماني تراكنش ها مي باشد. همچنين شايان توجه است بلادرنگ الزاماً به معناي سريع نيست. بلادرنگ به معناي نياز به مديريت محدوديت هاي زمان طبقاتي به شيوه اي قابل پيش بيني يعني استفاده از روشهاي آگاه از زمان براي مقابله با موعدها و ضرب العجل ها يا محدوديت هاي دوره اي بودن مرتبط با وظايف و تراكنش ها مي باشد. اين كار نياز به روشهاي كنترل همروندي پيچيده در سيستم هاي پايگاه داده توزيع شده بلادرنگ را بزرگ مي كند. بنابراين رويكرد جديدي براي كنترل همروندي خوشبينانه جديد مطرح شده است كه براساس دوباره كاري روي حجم كار فعلي عمل مي كند. هر تراكنش پايگاه داده با قواعد ACID مطابقت دارد؛ تعداد اتم ها،سازگاري، جدايي، و دوام. بسته به تيپ هاي تراكنش، سطح موازي گرايي و ساير عوامل، مكانيزم هاي كنترل همروندي متفاوتي پياده مي شوند. a) كنترل همروندي بدبينانه: اگر بيش از يك تراكنش براي به روزرساني داده ها در يك زمان مورد انتظار باشد، آنگاه داده ها را قفل كرده و از عمليات هاي به روزرساني همپوشان تراكنش ها جهت دسترسي به داده هاي يكسان جلوگيري كنيد، اما به عمليات هاي خواندن اجازه دسترسي به داده هاي قفل شده را دهيد. B) كنترل همروندي خوشبينانه: تاخير اين مسئله را چك مي كند كه آيا تراكنش قواعد ACID براي حالت ارتكاب، جهت پيشگيري از نقض و تخلف را تامين مي كند يا خير. منبع: https://tarjomefa.com/concurrency+control